بریتانیا حل کردن مشکلات دانشجویان بین المللی را اولویت قرار داده است. دانشگاه ها به توافقی با دولت در مورد دانشجویان بین المللی نیاز دارند. حمایت سیاسی از آنها پنج سال پیش به اوج خود رسید، زمانی که حقوق کار پس از تحصیل در یک استراتژی جدید آموزش بینالمللی که هدف آن افزایش صادرات آموزش به 35 میلیارد پوند در سال تا سال 2030 بود، دوباره معرفی شد. اکنون در آستانه انتخابات عمومی ضعیف شده است. مشکلات دانشجویان بین المللی درگیر بحث های سمی در مورد مهاجرت هستند
دولت برای مشکلات دانشجویان بین المللی چه قدمی برمیدارد؟
آنها همچنین متهم به جابجایی استانداردهای داخلی و پایین آوردن استاندارد های ورود به موسساتی هستند که با فشار مالی ناشی از سقف شهریه های داخلی مواجه هستند. خطر این است که دولت اکنون با اقدامات گسترده تر برای محدود کردن تعداد، تصحیح بیش از حد انجام دهد. تقاضا از خارج از کشور برای سال تحصیلی آینده در حال حاضر در سطح کارشناسی ارشد به دنبال تغییرات اعلام شده در ماه مه گذشته کاهش یافته است: این تغییرات شامل توقف اکثر دانشجویان کارشناسی ارشد از آوردن افراد تحت تکفل بود.
- دانشگاههای بریتانیا، نهاد نمایندگی این بخش، میگوید استخدام «بسیار چالشبرانگیز» است. یک توافق پنج ماده ای می تواند فشار بر یکی از معدود بخش های رقابتی جهانی بریتانیا را کاهش دهد. اول، وست مینستر باید بحران بودجه را برطرف کند.با مسدود شدن هزینههای داخلی برای همه به جز یکی از 10 سال گذشته، دانشگاهها برای آموزش دانشجویان در خانه از دست میدهند.
- دولت باید با پیوند دادن افزایش بودجه به نتایج و همسو کردن منافع دانشگاه ها ، مالیات دهندگان و دانشجویان، هزینه های ضد تورم را ارائه دهد. همچنین مکانیزمی در قانون آموزش عالی و تحقیقات وجود دارد و در سال 2017 برای افزایش هزینه ها به 9250 پوند استفاده شد. مؤسساتی که نتایج عالی ارائه می دهند، همانطور که توسط چارچوب تعالی تدریس ارزیابی می شود، باید یک بار دیگر اجازه داشته باشند که هزینه ها را مطابق با تورم افزایش دهند
- دولت باید اطمینان حاصل کند که دفتر آمار ملی فقط زمانی که دانشجویان بینالمللی را پس از تحصیل میمانند، مهاجرت خالص حساب میکند. در این چارچوب، هنگام انتقال از ویزای دانشجویی به مسیر تحصیلات تکمیلی یا ویزای کاری، در ارقام مهاجرت لحاظ میشوند . در غیر این صورت با آنها به عنوان ساکنان موقت یا گردشگران رفتار می شود. دانشگاه ها متعهد می شوند که اطمینان حاصل کنند که شرایط ورود برای دانشجویان بین المللی با شرایط داخلی قابل مقایسه است. این را می توان با استفاده از نمرات واقعی کسانی که پیشنهادات را پذیرفته اند اندازه گیری کرد. و از نظر تئوری باید تعهدی کمهزینه باشد، زیرا دانشگاهها ادعا میکنند که قبلاً آن را انجام میدهند.
- دانشگاه ها متعهد به شفافیت در مورد الزامات ورود موثر هستند. این به معنای انتشار توزیع نمرات واقعی افراد پذیرفته شده، تفکیک شده بر اساس دوره و محل اقامت، برخلاف الزامات ورودی آگهی شده است. اغلب تفاوت زیادی بین این دو وجود دارد. علاوه بر این، این امر می تواند یک تغییر بازی برای گسترش دسترسی برای دانش آموزان داخلی محروم باشد، که می بینند شانس پذیرش در بسیاری از مؤسسات با نمرات پایین تر از آنچه که تبلیغ می شود دارند.
- در نهایت، دولت باید از هر مؤسسهای که دانشجوی بینالمللی را جذب میکند، بخواهد که یک بیانیه سالانه به دفتر دانشجویان ارائه کند. این باید جزئیات برنامه های بدنه دانشجویی بین المللی را که بر اساس محل اقامت و برنامه تقسیم می شود، شرح دهد. برای اطمینان بخشیدن به ذینفعان داخلی مبنی بر اینکه دانشجویان بین المللی دانشجویان داخلی را از بین نمی برند، دید بیشتری در جذب سازمانی لازم است. چنین معامله ای دانشجویان بین المللی را از بحث مهاجرت جدا می کند.این باعث می شود که اعتماد به این ایده که دو گروه از دانش آموزان در رقابت نیستند را بازگرداند. و از رونق اقتصادی 42 میلیارد پوندی که دانشجویان خارج از کشور هر ساله به بریتانیا می آورند و همچنین مزایای دیگر محافظت می کند .
شکست در دستیابی به توافق، سقوط نهادهای حیاتی برای موفقیت ما بهعنوان یک اقتصاد دانشآموز را به خطر میاندازد و یکی از کارتهای تلفن بزرگ بریتانیا پس از برگزیت را دور میاندازد بیشتر بخوانید
